Senin, 06 Mei 2013

SANDIWARA MUSIKAL DENGAN JUDUL “OJO DUMEH

Saya pernah menjadi sutradara sandiwara musikal pada tahun 2003, waktu itu untuk pentas pengajian Isra' & Mikroj anak-anak TPA masjid Al Hidayah Sumber, di mana saya juga penulis naskahnya.. tapi sayang naskah ini di tulis dengan bahasa jawa, mohon maaf bagi yang bukan dari suku jawa... berikut ini naskahnya :



ADEGAN I


Mak Surti          :    Le.. Olehmu adol koran mau ono hasile ora?
Budi                  :    Yo mung setitik mak. Iki  ono Rp. 5000,-
Mak Surti          :    Alhamdulillah
Wati                  :    U… Mas Budi ki.. Hasile kok mung sitik. Ra iso tuku dakonan iki.
Mak Surti          :    Sst… Wati ojo ngono kuwi. Piro-piro wae rezeki sing diparengke Gusti Allah iku kudu ditompo kanti legowo, sing ikhlas, lan kanti roso syukur.
Wati                  :    Lha sesok le tuku dakon piye, Mak?
Budi                  :    Dakonan iku Sesok wae dik , nek Mas Budi hasile wis akeh. Karang mau lagi sepi je.
Mak Surti          :    Bener kandane masmu iku. Le tuku dakonan sesok alon-alon wae. Terus mamak saiki yo lagi nyambi dodolan panganan. Lha piye maneh bapakmu yo wis sedo.
Wati                  :    Ning sesok tenan, lho, Mak!
Mak Surti          :    Iyo, Nok. Engko nek mamak lan kangmasmu oleh rezeki sing turah, mesti penjalukmu tak turuti.

TERDENGAR SUARA ADZAN.

Mak Surti          :    Kae wis ono adzan maghrib. Ayo podho nang masjid. Engko nek wis budal seko masjid. Budi lan kowe Wati. Ojo lali leh mu sinau
Budi & Wati     :    Nggih Mak..
Wati                  :    Mas Budi, engko aku diwarahi yo. PR ku angel banget te.
Budi                  :    Iyo, Dik.

  

ADEGAN II

MUSIK LAGU IWAN FALS “SORE DI TUGU PANCORAN”. BUDI TERUS NAWAKE KORANE

Budi                  :    Koran… koran.. Koran Om. Koran……..

LAGU MASIH TERDENGAR. BUDI SAMBIL MENGHITUNG HASIL JUALANNYA. GINA MELIHAT-LIHAT KORAN.

Budi                  :    Koran, Mbak.
Gina                  :    Saiki britane opo.
Budi                  :    Nang Amirika ono kedadean heboh.
Gina                  :    Opo?
Budi                  :    Cah cilik umur 4 th.
Gina                  :    Lha yo ngopo?
Budi                  :    Nganu… Iso Bahasa Inggris.
Gina                  :    U… Kuno.
Budi                  :    Lha iki malah lebih heboh lagi, Mbak!
Gina                  :    Opo.?
Budi                  :    Ono Pemain ketoprak mati!
Gina                  :    Terus sebabe opo kok mati?
Budi                  :    Tertusuk keris
Gina                  :    U.. Wagu. Ora. Aku pengen berita sing ono bintange kepelem kae lho.
Budi                  :    We.. Mbake ki ndagel.
Gina                  :    Aku mau muni piye?
Budi                  :    Bintang kepelem.
Gina                  :    Salah. Sing bener bintang film.
Budi                  :    Lha kono mau, omong opo?
Gina                  :    Kowe kuwi sing modo sliwang.
Budi                  :    Iki Mbak. Ono berita tetang Primus.
Gina                  :    Hah! Primus. Iku idolaku, piye-piye britane wacakno!
Budi                  :    Primus pada hari Rabu Paing bener-bener ketiban sial, dia kejar-kejar dua orang polisi.
Gina                  :    Lho, masalahe opo?
Budi                  :    Tidak jelas masalahnya apa.
Gina                  :    Lha terus.
Budi                  :    Engko sik. Iki aku rung rampung le moco, ojo kok pedot sik.
Gina                  :    Yo. terusno
Budi                  :    Perlu diketahui bahwa dua orang polisi itu, lulusan Akademi Rumah Sakit Jiwa dengan IP 3,85.
Gina                  :    Wo… Berarti sing ngoyak-oyak ki polisi edan.
Budi                  :    Iyo. Edan tenan, lha wong IP wae cumlaude.
Gina                  :    Apik tenan iki. Aku tuku iki piro regane.
Budi                  :    Rp. 1500,-
Gina                  :    Yoh.

GINA MLEBU, BENTO & FREDY METU

Budi                  :    Mas Koran, Mas.
Fredy                 :    Ngopo kowe.
Budi                  :    Dodolan, Mas.
Fredy                 :    Kowe ngerti ora.
Budi                  :    Ngerti apane, Mas.
Bento                :    O… Cah ki nek Bodo
                               Aku mau wis omong urung.
Budi                  :    Lha dereng piye to jenengan iku.
Bento                :    O. Urung to. Ngene, daerah iki kekuasaanku, sopo sing dodolan ono kene, kudu ijin karo aku, kadu mbayar pajak karo aku. Ngerti!!
Budi                  :    Lha jenengan ki sinten
Fredy                 :    Kowe durung ngerti Bosku iki ya.
Budi                  :    Dereng.

MUSIK LAGU IWAN FALS “BENTO”

Budi                  :    O… dadi jenengan to sik jenenge Bendo iku.
Fredy                 :    Piye..! Kowe mau omong opo?
Budi                  :    Bendo.
Fredy                 :    O.. Cah ki nek modo bludrek. Eh.. Budeg ding.
Bento                :    Aku Bento. B-E-N-T-O. Bento.
Budi                  :    O….
Bento                :    Aku ki anake wong Sugih. Aku sugih bondo, sugih rupo. Omahku magrong-magrong susun pitu, mobilku ting trathak. Pulauku ono limolas.
Budi                  :    Lha iyo iki pulau sumatra, iki jowo. (karo ngacungi awake bento)
Fredy                 :    O.. Ngawur. Kuwi Panu.
Bento                :    Kowe ki yo ngawur. Aku ki anake wong sugih kok panunen.
Fredy                 :    Yo. Bos sori Bos.
Budi                  :    Lha jenengan ki anake wang sugih. Kok dadi preman.
Bento                :    Yoben. Justru aku sugih, aku iso nguasani opo wae, jaman saiki nek ora ngono ora keduman, Dul.
Budi                  :    Jenengku dudu Dul, jeneng ku Budi.
Bento                :    Ora urusan. Saiki ngene wae. Kowe saiki nyerahke upeti karo aku. Cepet!
Budi                  :    Sedumuk bathuk senyari bumi, bondoku bakal tak belani.
Bento                :    Wani kowe karo aku.
Budi                  :    Opo sing tak wedeni.

BOCAH TELU PODHO GELUT,TERUS DIPISAH KARO KYAI BURHANUDIN.

Kyai Burhanudin : Uwis..! Ojo podho gelut.
Bento                :    Oh.. Mbah Burhan.
Kyai Burhanudin  : Kowe sopo lan omahmu ngendi Le?
Budi                  :    Kulo Budiman, kulo saking dusun Cangklakan.
Bento                :    Cangklakan ki kelek. Goblok!
Kyai Burhanudin : Ben, kowe meneng disik. Jeneg dusun ki werno-werno, ono dusun jenenge Brengosan, Sithipan, Jenggotan yo ono.
Bento                :    Nggih Mbah.
Kyai Burhanudin : Iki mau piye, kok iso ono kedadeyan koyo ngene?
Budi                  :    Ngeten Mbah, kulo wau dodolan onten mriki. Lha ndilalahipun Mas Bento lan koncone niki, mekso kulo ken mbayar upeti, kulo mboten sarujuk sebab kulo belani bondo kulo, Mbah.
Kyai Burhanudin : Hm.. Piye to Ben.. Ben. Ono ngendi wae. Kowe ki ming gawe kisruh. Ayo saiki kowe tak gowo nang mamamu.
Bento                :    Ning. Dheweke, Mbah.
Kyai Burhanudin : Rasah kokean omong, Ayo!


ADEGAN III


Ny. Titin            :    Uripku kepenak, bandane okeh, omahe gedhe, bojoku presiden direktur PT Tab-taban Oli. Oh, senenge. Anakku siji Bento, sesok arep tak sekolahke nang ngluar negeri.
Ny. Dina           :    Assalamu’alaikum
Ny. Titin            :    Wa’alaikum salam
Ny. Titin            :    Kowe to, Din, kene mlebu kene. Ono opo to, kok sajak wigati baget.
Ny. Dina           :    Ngene Mbak. Aku ki diutus karo Bu Kabul, ngeterke undangan arisan.
Ny. Titin            :    Yoh, tak tompo, matur nuwun.
                               Eh Din, Bu Kabul ki saploke dadi ketua arisan, sombong banget ya.
Ny. Dina           :    O.. Iyo Mbak, sombonge pool…
                               Mosok aku aku dikon ngeterke undangan ki ora diwenehi transport to, jaman saiki ngono kuwi mesti ora mlaku to Mbak.
Ny. Titin            :    Ih.. Kok tegel.
Ny. Dina           :    Alasane, “Semua bekerja atas dasar keikhlasan, alias kerja bakti” Batinku, malah apik Mbak Titin wae sing dadi ketua, sithik urusan mesti ngenehi duwit.
Ny. Titin            :    Din, kowe ngerti ora.
Ny. Dina           :    Opo Mbak?
Ny. Titin            :    Tanah kidul deso kae, rencanane ki arep dienggo ngingu bebek, lha Bu Kabul ki malah akon aku ngurusi bebek-bebek iku, berarti kuwi rak merendahkan derajatku, atase wong sugih to.
Ny. Dina           :    Lha terus piye Mbak.
Ny. Titin            :    Lha… tak tolak mentah-mentah, soowwii… ya..
Ny. Dina           :    Lha saiki malah kon ngurusi aku to Mbak.
Ny. Titin            :    Kowe yo gelem.
Ny. Dina           :    Lha piye maneh, Mbak.
Ny. Titin            :    Ketua sing pecicilan ki yo ming Kabul kae kok.
Ny. Dina           :    Eh. Mbak, saiki Bu Kabul malah mamerke gelang emas sing sak pelek becak kae to.
Ny. Titin            :    iku mah, kecil.. sesok aku yo arep pamer gelangku sing sak pelek andong.
Ny. Dina           :    Hah..!

TUAN BABADUR DARI INDIA DATANG BERTAMU.

Tn. Babadur      :    Sampurassun  Je..
Titin&Dina        :    Rampes
Ny. Titin            :    Tuan siapa? Dan dari mana?
Tn. Babadur      :    Saya punya nama Babadur je, end saya dari India je.
Ny. Dina           :    Babadur je, india je.
Tn. Babadur      :    Nehi- nehi.. Kamu orang omong tidak pake je. Je itu urusan saya.
Ny. Dina           :    Jadi?
Tn. Babadur      :    Nama saya Babadur dari India. Inga-inga tidak pake je.
Ny. Titin            :    O… terus keperluan tuan ini mau apa?
Tn. Babadur      :    Nyoya-nyoya je, begini, saya punya barang bagus, je.
Ny. Dina           :    Hah. Barang bagus.
Tn. Babadur      :    Maaf Nyoya-nyoya je, jangan berpikir yang negatif dulu, je.
Ny. Titin            :    Maksudnya apa Tn. Babadur?
Tn. Babadur      :    Ini Barang bisa diperintah apa saja, bisa cari duait, je, cari emas, je, semua tergantung kehendak yang punya, je.
Ny. Dina           :    Terus barangnya ini namanya apa?
Tn. Babadur      :    Thowel, je.
Titin & Dina      :    Hah thowel, apa itu?
Tn. Babadur      :    Kalau orang sini biasa sebut “thuyul” je.
Ny. Titin            :    O.. Thuyul.
Tn. Babadur      :    Iya. Thuyul dan Mbak Yul, je.
Ny. Dina           :    Terus apa kelebihanya?
Tn. Babadur      :    Ini thuyul khusus didatangkan dari India, je, kalau thuyul sini jelek-jelek, serem-serem, tetapi thuyul dari India itu tampan-tampan, je.
Ny. Titin            :    Wow.. bagus ini berapa harganya?
Tn. Babadur      :    O… Nyoya-nyoya je, tidak usah membeli, cukup ditukar dengan barang-barang berharga yang ada dirumah ini, je.
Ny. Titin            :    Syaratnya cuma itu.
Tn. Babadur      :    Belum, je, sebelum Nyoya-nyoya je membuka kotak wasiat ini, saya akan jampi-jampi dulu, supaya lebih maghbul. End sekarang cepat barang-barang  berharga kasih sini, Nyoya-nyoya je.
Ny. Titin            :    Ya..

LAGU IWAN FALS “SEPERTI MATAHARI”

Tn. Babadur      :    Cukup, Nyoya-nyoya je, ini barang saya tinggal disini, tolong nanti ini barang ditaruh di sangkar burung, je.
Ny. Dina           :    Kenapa Tn. Babadur?
Tn. Babadur      :    Supaya aman, dan inga jangan dibuka dulu sebelum saya meninggalkan tempat ini selama 10 menit, ngerti Nyoya-nyoya je.
Ny. Titin            :    Ngerti, Tn. Babadur.
Tn. Babadur      :    Terima kasih Nyoya-nyoya je, terus saya mau pamit, je.

10 MENIT KEMUDIAN

Ny. Titin            :    Din, Cobo bukaen opo isine!
Ny. Dina           :    Yo jelas Thuyul gantheng to Mbak.
Ny. Titin            :    Aku dadi penasaran, bukaen!
Ny. Dina           :    Aku dadi deg-degan e.. Mbak.

SAKWISE DIBUKA WONG LORO PODHO KAGET KABEH, JEBUL ISINE MUNG WATU. 

Ny. Titin            :    Aduh Din. Piye iki. Bandaku wis ilang kabeh.
Ny. Dina           :    Wis sing sabar yo Mbak. Mungkin iki ono hikmahe.

TERUS KYAI BURHANUDIN TEKO. KAIRINGAN LAGU SEPERTI MATAHARI SEKO IWAN FALS.

Kyai Burhanudin : Assalamu’alaikum.
Titin&Dina        :    Wa’alaikum salam, oh.. Mbah Burhan.
Kyai Burhanudin : Ono opo kok sajak podho ngenes?
Ny. Titin            :    Aku wis kapusan, Mbah. Bondoku wis ilang kabeh, diapusi karo Tn. Babadur.
Kyai Burhanudin : Lha piye critane?
Ny. Titin            :    Jare dheweke arep menehi thuyul marang aku, ben aku iso luwih sugih, ning kok malah watu sing tak tompo Mbah.
Kyai Burhanudin : Yo iku seko pokalmu dhewe sing ora bener. Agama Islam nglarang kerja sama karo setan anggone golek bondo. Njaluko marang Gusti Allah, kanti dilambari usaha kang temen-temen. Dadi Bondho dunya iku iso dadi fitnah nek lehmu ngecake nyimpang seko aturane agama.
Ny. Titin            :    Nggih Mbah, kulo insyaf.
Tn. Babadur      :    Yo wis ayo saiki podho kumpul kabeh, saiki awake dhewe podho istighfar bebarengan.

KAIRINGAN LAGU ISTIGHFAR. PORO PAROGO PODO KUMPUL DADI SIJI.


SEKIAN

Para pemain yang mendukung waktu itu masih anak-anak sekarang dah pada gedhe.... ya karena sudah 10 tahun je...


1.  Putri             sebagai          Mak Surti
2.  Gesi              sebagai          Budi
3.  Ari                sebagai          Wati
4.  Tiya              sebagai          Gina
5.  Rudi             sebagai          Bento
6.  Eko               sebagai          Fredy
7.  Riska            sebagai          Ny. Titin
8.  Dian             sebagai          Ny. Dina
9.  Asep             sebagai          Tn. Babadur
10.Arwan          sebagai          Kyai Burhanudin


Catatan:
Cerita ini hanya fiktif  belaka, jika ada kesamaan nama & pengalaman, itu hanya suatu kebetulan saja. Terima kasih.
 

Tidak ada komentar:

Posting Komentar